Sanktuarium św. Jacka – kaplica
Szczególnym miejscem w kompleksie pałacowym jest kaplica w Sanktuarium św. Jacka. Powstała ona w XVIII w. staraniem hrabiny Magdaleny Engelburg-Kotulińskiej--Kryszkowitz (1659-1751), wdowy po Baltazarze Ludwiku von Larisch. Po uzyskaniu stosownej zgody biskupa wrocławskiego Franciszka Ludwika von Neuburg, urządziła kaplicę w miejscu urodzenia św. Jacka. Do duszpasterskiej posługi w kaplicy i do troski o szerzenie kultu św. Jacka zaprosiła opolskich dominikanów. Jej syn Karol Ludwik gruntownie zmienił wewnętrzną architekturę kaplicy. Ufundował ołtarz bogato inkrustowany srebrem. Zbudował dekoracyjną posadzkę ze szlifowanych kamieni, dekoracyjne sklepienie i majestatyczną wieżę. W ołtarzu umieścił obraz św. Jacka ze złotą aureolą w dominikańskim habicie. Święty Jacek trzymał posrebrzoną statuę Matki Bożej, pozłacaną monstrancję ze srebra ozdobioną trzydziestoma sześcioma małymi diamentami
Kolejna gruntowna renowacja kaplicy została przeprowadzona w 1857 r., w związku z uroczystymi obchodami 600-lecia śmierci św. Jacka. Zadanie to zlecono artyście złotnikowi Paulusowi z Opola. W 1945 r., pod koniec II wojny światowej, kaplica została spalona przez wojska sowieckie, a kosztowności zrabowane.
Ważnym wydarzeniem we współczesnych dziejach kaplicy św. Jacka były uroczystości 400. rocznicy kanonizacji śuj. Jacka, obchodzone w niedzielę 14 sierpnia 1994 r. Były one połączone z poświęceniem odbudowanego pałacu wraz z kaplicą. Ze względu na ogromne zniszczenia, nie udało się przywrócić jej pierwotnego kształtu i wystroju. Jej wygląd po renowacji nawiązywał do stylu całego odbudowanego pałacu. Kaplicę wyposażono w rokokowy ołtarz pochodzący ze zrujnowanego pałacu w Siestrzechowicach koło Nysy. W centralnym jego punkcie usadowiono statuę św. Jacka. Po jej bokach mieszczą się rzeźbione figury bł. Czesława i bł. Bronisławy.
W latach 2011-2012, dzięki staraniom obecnego dyrektora obiektu ks. prałata dr. Alberta Glaesera odnowiono kolorystykę ścian kaplicy oraz wyposażono ją w obrazy nawiązujące do pierwotnego wystroju. Na sklepieniu kaplicy umieszczono cztery sceny z życia Maryi: „Zwiastowanie", „Narodziny Jezusa w Betlejem", „Ofiarowanie Jezusa w świątyni", „Śmierć Maryi-Wniebowzięcie". Na ścianach, po przekątnej, umieszczono wizerunki świętych ewangelistów: Mateusza, Marka, Łukasza i Jana. W prezbiterium, po obu stronach ołtarza, umieszczono obrazy przedstawiające św. Dominika i św. Hermana. Nad drzwiami wejściowymi do kaplicy znajduje się obraz przedstawiający scenę „Śmierć Jezusa na krzyżu", natomiast nad wejściem do zakrystii jest obraz „Stworzenie świata". Nad oknem widnieje scena „Ofiarowanie Izaaka". Na ścianach bocznych usytuowano obrazy św. Jana Pawła II i św. ojca Pio. Umieszczono tam również Drogę Krzyżową, stylem dostosowaną do pozostałych malowideł. Podniesiono retabulum ołtarza, przystosowując go technicznie i estetycznie do umieszczenia w centralnym jego punkcie stałej monstrancji dla celów całodziennej adoracji Najświętszego Sakramentu. We wnęce prezbiterium urządzono relikwiarium, w którym przechowywane są relikwie świętych. To wszystko spowodowało, że kaplica nabrała bardziej sakralnego charakteru, a jej wystrój w pewnej mierze został zbliżony do pierwotnego.
Sanktuarium św. Jacka przyciąga licznych pielgrzymów i turystów, przybywających na chwilę modlitwy oraz pragnących zwiedzić jeden z najpiękniejszych obiektów kultury na Śląsku Opolskim.